Onze ezels zijn bij ons gekomen op 3 september 2019. Nu denk je misschien: ‘zo kort nog maar ezels?’ Daar heb je gelijk in. Voor dat we Luuk en Tommy hebben gekregen, hadden we de ezels Tooske en Jody. Helaas zijn ze in juli 2019 overleden.
Tooske en Jody
Na een aantal weken kregen we van de ezelopvang uit Zwinderen een telefoontje dat er twee nieuwe ezels voor ons gevonden waren. Dat waren Tommy en Luuk. Ze komen uit een kudde van 25 ezels. Daarom moeten ze nog wel een beetje wennen dat ze nu met z’n tweeën zijn. Vooral als ze s ‘morgens en s’ avonds hun eten krijgen en uit de zelfde voerbak moeten eten. Dan grommen ze naar elkaar. Met een beetje hulp lukt het steeds beter om te delen. Wanneer ze overdag in de wei staan spelen ze veel met elkaar. Dan kun je zien dat het echte jongens zijn. Ze grommen, rennen en soms trappen ze zelfs naar elkaar. Dit doen ze niet alleen als spel. Ook willen ze laten zien wie de sterkste is. Dat spel begint vaak wanneer Tommy of Luuk zijn hoofd op de nek van de ander legt. Als dat gebeurd is de reactie van de ander ook sterker. Dit spel stopt direct als we eraan komen met de halsters en de touwen om te gaan lopen. Daar hebben ze altijd heel veel zin in. Zoveel zin dat we eerst een rondje door de wei lopen. Op deze manier merken Tommy en Luuk dat ze achter ons moeten blijven lopen. In wilde kuddes die in de duinen rond de middellandse zee leven is het Alfa mannetje de baas. Die geeft aan wanneer de kudde vertrekt, waar naar toe en hoe lang ze daar blijven.
Je snapt natuurlijk wel dat Tommy en Luuk graag deze rol willen hebben als we gaan wandelen. Je snapt ook dat we dat niet willen. Op straat hebben Luuk en Tommy ons te volgen. Wij zijn het ‘ Alfa mannetje’ en Luuk en Tommy zijn dat NIET. Als we eenmaal het hek uitlopen moeten ze nog even op de rem gezet worden voordat we de straat op gaan. Is dat gebeurd, dan lopen ze heerlijk met je mee. De ene keer door het bos, dan weer langs de weilanden of een stuk door het dorp. Met bekende mensen of onbekende mensen. Ze vinden het erg leuk om op stap te gaan.
Heb je ook zin om mee te gaan? Wij staan al klaar.
Wij staan al bij het hek om met je mee te gaan.
Tijdens de wandelingen kunnen de beide ezels erg lief mee wandelen. Soms zijn ze ook een beetje aan het uitdagen. Dan willen ze graag de baas zijn en uitdenken wat er gaat gebeuren zoals voor je uit lopen en bepalen waar ze heen willen. Niet dus. Soms staan ze plotseling stil. Dit doen ze niet omdat ze geen zin meer hebben om verder te wandelen! Ze zien iets wat ze niet kennen en denken na of ze verder kunnen lopen, moeten vechten of dat het beter is om te vluchten. Op zo´n moment help je Luuk en Tommy door ze in alle rust te overtuigen dat het goed is en dat ze verder kunnen lopen. Je zult zien dat het gaat lukken al moet je soms wel even geduld hebben.
Kom je ervaren hoe leuk het is?
Als we thuis zijn na een heerlijke wandeling maken we de hoeven schoon. Dan weten we zeker dat er geen steentjes of takjes onder de hoeven zitten die voor problemen kunnen zorgen. Ook krijgen Tommy en Luuk een paar stukjes appel of wortel. Daarmee zeggen we dank je wel voor de fijne wandeling. Van Luuk en Tommy krijg je dan een knipoog. Zij hebben echt zo genoten van onze wandeling als wij.
